-
1 redimicula
I.Lit.1.A fillet, necklace, chaplet, frontlet, etc., Cic. Verr. 2, 3, 33, § 76:2.habent redimicula mitrae,
Verg. A. 9, 616; Ov. M. 10, 265; id. F. 4, 135:qui longa domi redimicula sumunt frontibus,
Juv. 2, 84 al.; cf. Fest. p. 273 Müll.:redimicula sunt quibus mitra adligatur,
Isid. Orig. 19, 31, 5.—A girdle:* II.redimiculum est, quod succinctorium sive bracile nominamus, quod descendens per cervicem et a lateribus colli divisum utrarumque alarum sinus ambit atque hinc inde succingit, etc. Hunc vulgo brachilem quasi brachialem dicunt, quamvis nunc non bracchiorum sed renum sit cingulum,
Isid. Orig. 19, 33, 5.— -
2 redimiculum
I.Lit.1.A fillet, necklace, chaplet, frontlet, etc., Cic. Verr. 2, 3, 33, § 76:2.habent redimicula mitrae,
Verg. A. 9, 616; Ov. M. 10, 265; id. F. 4, 135:qui longa domi redimicula sumunt frontibus,
Juv. 2, 84 al.; cf. Fest. p. 273 Müll.:redimicula sunt quibus mitra adligatur,
Isid. Orig. 19, 31, 5.—A girdle:* II.redimiculum est, quod succinctorium sive bracile nominamus, quod descendens per cervicem et a lateribus colli divisum utrarumque alarum sinus ambit atque hinc inde succingit, etc. Hunc vulgo brachilem quasi brachialem dicunt, quamvis nunc non bracchiorum sed renum sit cingulum,
Isid. Orig. 19, 33, 5.— -
3 redimiculum
redīmīculum, ī n. [ redimio ]1) головная повязка или лента ( habent redimicula mitrae V); ожерелье ( detrahere redimicula collo O)2) перен. связь, узы -
4 redimīculum
redimīculum ī, ae, n [redimio], a band, fillet, necklace, chaplet, frontlet: haec civibus mulieri in redimiculum praebeat: habent redimicula mitrae, V., O.* * *
См. также в других словарях:
PILEUS — I. PILEUS insigne domus, in urbe Siciliae Catana, cuius inhabitatores hominum pessimi, dicuntur Taisnierio apud Thom. Fazellum, de Rebus Sic. l. 1. c. 1. Tritum, inquiit, Taisnierius in Chiromantia sua, est proverbium, inter totius orbis homines… … Hofmann J. Lexicon universale
MENTUM — nulli animali praeter hominem; uti nec malae Plin. l. 11. c. 37. Hoc attingere in supplicando, antiquis Graecis mos erat. Idem ibid. c. 45. Unde Ulyssi, ut duro ac inexorabili, obicit Hecuba, quod vultum avertisset, ὡς μὴ προςθίγειν τῆς γενειάδος … Hofmann J. Lexicon universale
mitre — Mitre, f. penac. Mitra, et habent redimicula mitrae. Mitre, crosse, et chappe, Mitra, Lituus, et trabea, B. Une petite mitre, Mitella … Thresor de la langue françoyse
MITRA — Syriacum Scaligero: ab antique μίω, i. e. μιτόω ligo, Eustath. a μίτος, i. e. filum, Etymol. Lat. Vitta, Hebr. Gap desc: Hebrew funis, χοινίον: proprie signisicat tegmen muliebris capitis. Et quidem aliquando sonat redimiculum capitis, e quo… … Hofmann J. Lexicon universale
